Musik/Text: Werner Winkel

Wenn ik mit den Regen „Minsch- ärgere“ speel,
dann wird he jimmer verleern.
Un ik dorbi verleeft to de Sünn hinscheel.
Worr se dormit total iriteern.

Dann sing ik een Leed för den Regenboog,
he schenk mi siene Farven daför.
Driev dormit to de Hewen anhoog.
Un lanne dann för dien Dör.

Jo, bi di bün ik Kind un ok König.
Sweve dör de Welt, dör de Jimmertied.
Elken Sekunn mit di is ewig.
Du büst di di anhollt de Tied.

Ganz egol, wat güstern wor,
ganz egol, wat mörgen is.
Dat gifft keen Stund, keen Dag un keen Johr.
Hüde is ewig, wiel du do büst.

Wenn de Pütt mi mien Spegelbild wiest,
seh ik Folden in mienen Gesicht.
Seh uns as Olle to de Eer geniegt.
Bit de Wind düsses Speel ünnerbricht.

Doch dann kiekste mi an un seggst keen Woort.
Diene Oogen vertellen to veel.
Wi drieven in uns Drömen fort.
Un kümmen tosommen tom Teel.