Musik/Text: Werner Winkel

Wenn du mol nich mehr wieter wüsst,
frogst di, – wo dien Freiden sünd.
Keener do, de dien Selen küsst.
Dann bruukst du een Fründ.

Un sull veel Regen diene Tokunft verwahrn,
Een Fründ lett di nich ünnergahn.
He hölpt di mit Noah övern See to fahrn.
odder eenfach övert Water to gahn.

Refrain:
Du bruukst een Fründ, de mit di geit.
Du bruukst een Fründ, de to di steit.
De Lücht brüngt in manch swarte Nacht.
De mit di weent un lacht.

Ji künnt an Boom de Insicht snappen.
De Dörblick, de is jo garanteert.
Sin Saft wullt ji in Boddeln oftappen.
Un weggeven, mol sehn, wat passeert.

Refrain:
Du bruukst een Fründ, de mit di geit.
Du bruukst een Fründ, de to di steit.
De Lücht brüngt in manch swarte Nacht.
De mit di weent un lacht.

Bridge:
De Minsch is mennigmol alleen,
Un de Tied word bannig kold.
Dann bruukst du een gooden Fründ,
de to di hold.

Solo: Cello auf Strophe

Refrain